شهید سیروس هوشمند؛ تا آخرين لحظه حيات در معرض آزمايش الهی هستيم

نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛

وصیت نامه به یادگار مانده از شهید سیروس هوشمند؛

با سلام و درود به امام زمان و نايب بر حقش ابراهيم زمان بت شکن زمان اين ناجي و حامي مستضعفين و امت شهيد پرور اسلام و شهيدان به خون خفته اسلام وصيت نامه خود را با مقدمه اي کوتاه چنين آغاز مي کنم: ماملت شهيد پرور اسلام بايد خوب بدانيم که تا آخرين لحظه حيات زندگي در معرض آزمايش خداوند هستيم. (آية الله دستغيب گناهان کبيره)

ابر قدرتها خوب ميدانند که اگر عراق از دست بعثيان کافر نجات يابد نه تنها در منطقه بلکه در هيچ نقطه از جهان برايشان عمري باقي نمي ماند که بخواهند خون ملت مستضعف دنيا را بمکند و روزي خواهد رسيد که همين سازمانهاي به اصطلاح حقوق بشري و ديگر سازمانهاي جنايتکار وابسته در مورد خود و دولتهايشان که همگي پست و غاصب هستند افشاگري مي نمايند.

من از اينکه در راه اسلام به نداي حسين زمان خميني بت شکن لبيک گفتم و به جنگ با اين کفر ستيزان از خدا بي خبر شرق و غرب مي روم بسيار خوشحال و مسرور هستم باشد که خداي من نيز راضي باشد.

اي امت هميشه بيدار در صحنه، اي امت شهيد پرور شمائي که پيام امام را خيلي زودتر من و ديگران لبيک گفتيد و گلهاي نو رسيده خودتان را در راه اسلام و قران محمدي (ص) هديه کرديد من هم پيام امامان را شنيده و اينک مي روم تا يکي ديگر از سنگرهاي مهين اسلامي ايران را پر نمايم باشد تا آن مادري که پنج فرزندش را در اين راه قران هديه کرده يک وقت فکر نکند که خداي نکرده سنگري خالي شده است.

نه مادر جان شمائي که اين گونه ايثار کرده و فرزندانت را در راه اسلام رشد و تربيت کرديد مطمئن باشيد که سنگر اسلام هيچ وقت خالي نمي ماند.

پدر مرا ببخش که در سنين جواني نادان بوده و به حرفهاي شما گوش نمي کردم اميدوارم در هر جا که هستي سای خدا با تو باشد و مرا هم عفو کني از اينکه مرا از هر حيث مرا تامين کرده و نگذاشتي کوچکترين ناراحتي در زندگييم باشد.

به خدا شرمنده ام و نمي دانم که چه طور و با چه زبان جوابگوي اين همه محبت که لايق آن نبودم باشم. در نهايت شهيد سيروس هوشمند مهربان ترين فرزند خانواده و دلسوزترين اولاد نيز محسوب مي شود.

به برادران خود محبت زياد و بي اندازه داشت و هميشه چه به خانواده و چه با دوستان و آشنايان از روي هيچ گونه جبران و پاداشي خوبي و محبت مي کرده به طوري که هنوز که هنوزه اگر دوست يا رفيقي يکي از برادران آن شهيد را مي بيند بي اختيار اشک در چشمانشان پديدار شده و مي گويند حيف از اين جوان و ديگر چنين گوهري کمياب و نادر را نخواهيم يافت او فداکارترين دوست و غمخوارترين فردي بود که مي توان از او ياد کرد و هميشه به نيکي و خوبي از او ياد مي کنند باشد که امام زمان نيز از او راضي و خرسند باشد.

التماس دعا دي ماه 87/