وصیت نامه «شهيد منصور عليزاده »به مناسبت سالروز «شهادت» منتشر شد؛

در بسیج که مدرسه عشق است شرکت کنید

دوشنبه, ۳۰ بهمن ۱۳۹۶ ساعت ۲۲:۴۴

وصیت نامه

شهيد منصور عليزاده می نویسد:اى مردم غيور و ايثارگر همواره در پشتيبانى از امام امت استوا ر باشيد هميشه در صحنه باشيد اسلام شكست ناپذير است و در دعاى كميل و توسل و نمار جمعه بيشتر شركت كنيد مسجدها را خالى نكنيد و در بسيج كه مدرسه عشق است شركت كنيد .

نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛

شهيد منصور عليزاده / در تاريخ 1339 شهر ميانه متولد شد. پدرش حسن نام داشت . نامبرده متاهل بود. وي تا مقطع سون نظري تحصيل کرد و قبل از شهادت به عنوان سپاهي اشتغال داشت . اين شهيد با عضويت سپاهي به جبهه اعزام شد و در تاريخ سی ام بهمن 1364 بر اثر اصابت ترکش به ناحيه سر در منطقه عملياتي آبادان به شهادت رسيد. مزار اين شهيد در امامزاده عقيل (ع) واقع مي باشد. شهيد بزرگوار در حين تحصيل والدينش را در امر کشاورزي ياري مي نمود. وي در سن 12 سالگي به همراه پدر و مادر به تهران مهاجرت کرد. در اوايل انقلاب به خدمت سپاه پاسداران درآمد. سپس به منطقه عملياتي اعزام گرديد. ايشان به مدت 14 روز در جبهه در تيپ سيدالشهداء مشغول انجام وظيفه بود که در سال 64 در هنگام انتقال نيرو به خط مقدم جبهه در اثر اصابت ترکش به ناحيه سر به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

فرازهایی از وصیت نامه پر بار شهيد منصور عليزاده

ولا تحسبن الذين قتلو فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون . ال عمران آيه(169)

كسانيكه در راه خدا كشته ميشوند مرده مپنداريد بلكه آنها زنده‌اند و در نزد پرودگار خود روزى ميخورند .

با سلام به حضرت مهدى(عج) و با درود به امام خمينى و با درود به روان پاك شهيدان از صدر اسلام تا كربلاى ايران . پروردگاراو ناسپاسى كردم خجالت زده ميشوم وقتى به فكر اين همه گناه و بار سنگين ميافتم كه بايد من ضعيف و ذليل به دوش بكشم تحملم را ناممكن ميبينم.

نميدانم چطور جوابگوى حضرت حق باشم بنده حقير در حال حاضر(24) سال سن دارم برادر و خواهر خودت حساب كن ببين اگر حداقل روزى دو تا گناه كرده‌باشم چقدر گناه كردم پس از گناه پرهيز كنيد بجاى اينكه غيبت كنيد و به ديگران تهمت بزنيد مسائل واجب را براى يكديگر بگوييد .

نميدانم چطور جوابگوى اينهمه ايثارگريها و جانفشانيهاى رزمندگان و اينهمه خونهاى پاك به ناحق ريخته شده باشم و از درگاه خداوند متعال شرمنده و خجلم نميتوانم خودم را يك بنده بنامم زيرا بنده فرمانبر و من در مقابل خدايم نافرمانى كردم و گناه كردم خدايا مرا ببخش ، خدايا مرا عفو كن.

نميتوانم با اين بار سنگين در اين جهان تنگ زندگى كنم واى بر من اگر به دنيا علاقه‌مند باشم واى بر من اگر براى خدمتهايى كه نكردم به خود ببالم واى بر من اگر ريا كرده باشم.

خدايا مرا ببخش ديگر طاقت اين همه گناه را ندارم ميخواهم اگر خدا قبول كند جان بى‌ارزشم را فداى اسلام و قرآن و انقلاب اسلامى كنم همانگونه كه حسين(ع) و پيروان ايشان تا به امروز چنين كردند آرزويم شهادت در راه خداست تا شايد خداند مقدارى گناهانم را ببخشد .

و اى مردم غيور و ايثارگر همواره در پشتيبانى از امام امت استوا ر باشيد هميشه در صحنه باشيد اسلام شكست ناپذير است و در دعاى كميل و توسل و نمار جمعه بيشتر شركت كنيد مسجدها را خالى نكنيد و در بسيج كه مدرسه عشق است شركت كنيد .

و خود را بيمه كنيد اى مردم آنطور نباشيد كه سنگرها را خداى ناكرده بگذاريد و امام عزيزمانرا تنهامگذاريد ما هر چه داريم از همين امام و دعاها و نمازها است .

برادران و خواهران ، هر چه هستيد ، اگر دانش آموز هستيد درسهايتان را بخوانيد و با درس خواندن مشت محكمى بر دهان شيطان بزنيد اگر در مقامى مسئول هستيد با مردم خوب رفتار كنيد مردم رنج ديده و شهيد داده را بزحمت نياندازيد و وظايف خود را خوب انجام دهيد و از مردان و زنان شايسته خدا باشيد فرمودند عالم خداست در محشر خدا معصيت نكنيد ديگر زمان گناه كردن گذشته است بايد دعا كرد .

بايد جنگيد بايد در راه اسلام جان داد بايد از همه چيز در راه اسلام گذشت . مردم بخدا دنيا انسان را گول ميزند گول چند روز دنيا را نخوريد يك سرى به بهشت‌زهرا بزنيد ببينيد چه كسانى چه جوانهايى در زیر زيادى براى من كشيدى خداوند قبول كند .