نگاهی کوتاه به زندگی نامه شهیدعلی معطری

به هنگام حرکت رهایی بخش امت مسلمان ایران به رهبری امام خمینی در اکثر تظاهرات شرکت داشت. با آنکه سنی نداشت لکن به علت تربیت خاص گویی با این شعار امت به پا خاسته پیوندی نا گسستنی دارد "که تنها راه سعادت ایمان ،جهاد، شهادت است" علی بسیار مهربان بود با آنکه سنگینی درد ورنجی که در طول تاریخ مستکبرین بر مستضعفین روا داشته بودند بر دوش خود احساس می کرد، ولی در برخورد با اطرافیان لبخند پرمعنایش گویای این مطلب بود که با برادریمان ،الفتمان ،اتحادمان گور زورگویان را خواهیم کند. که قرآنمان چنین وعده کرده واماممان چنین عزم نموده که ما را به سر منزل هدایت برساند.



درس خواندن ،کمک به پدر،فعالیت در بسیج را تکلیف می دانست ولی همیشه می گفت جبهه هوایی دیگر دارد. آنجاست که خدای تبارک وتعالی صدیقان را به مهمانی خود می خواند وبرآنان منت می گذارد وشهادت نصیبشان می کند در مقابل این مطلب که می گفتند درست را بخوان ودر اینجا نیز به انقلاب خدمت کن می گفت: عمری است که از خدا می خواستم کاش در کربلا می بودیم ومولایمان را کمک می دادیم الان مولایمان ما را به کمک می خواند . صدای حسین(ع) از جبهه به گوش می رسد وهل من ناصر می طلبد .
اینها همه توجیه است مگر با گوش وجان نمی شنوید صدای مولایمان را ونمی بینید آن روزی را که همیشه آرزویش را داشتید بشتابید بسوی کربلا.......
چه عاشقانه می گفت وچه زیبا پاسخ داد" هل من ناصر ینصرنی" حسین زمان ....با ندای امام امت که رفتن به جبهه واجب کفایی است ودر تاریخ راهی دیار حق شد تا به مصاف با دشمنان قرآن بپردازد و دربیست و دوم فروردین 1362 با سمت تک تیر انداز درفکه توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش خمپاره به سروصورت به عشق زیارت کربلا دعوت حق را لبیک گفت وبه لقاء الله پیوست.علی معتقد بود ، گفت وعمل کرد وسرانجام همانگونه که آرزو داشت در بستر نمرد. پیکر خونینش هم اکنون در ریگزارهای داغ کربلای ایران گواه برحقانیت راه اوست. روحش شاد
منبع:برگرفته از اسناد شهید در مخزن اداره کل شهرستانهای استان تهران