شهید «سیدجمال علایی» در وصیت نامه اش می نویسد: در دعاها شرکت کنید که ما جز دعا اسلحه دیگری نداریم وجزخدا به هیچ قدرتی سرتسلیم فرو نیاورید. شما را توصیه می کنم به تقوا که کلیدگنج وصل به حق است.
فرازهایی از وصیت نامه شهیدسید جمال علایی درسالروز ولادتش

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید سیدجمال علایی، یادگار «سیدعباس» و «عصمت» بیست و سوم آذر ماه 1342 در شهرستان ری به دنیا آمد.ایشان تا پایان دوره راهنمایی درس خواند و سپس به عنوان بسیجی و با سمت آرپی جی زن و نیروی واحد اطلاعات - عملیات در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر در هجدهم اسفند ماه 1362 به اسارت نیروهای عراقی درآمد و در سال 1364 در زندان موصل بر اثر شکنجه به شهادت رسید. پیکرش را سال 1381 پس از مبادله در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند. او را سیدرسول نیز می نامیدند.

متن وصیت نامه شهید

 بسم الله الرحمن الرحیم

 «أَزْمَعَ التَّرْحَالَ عِبَادُ اللَّهِ الْأَخْيَارُ وَ بَاعُوا قَلِيلًا مِنَ الدُّنْيَا لَا يَبْقَى بِكَثِيرٍ مِنَ الْآخِرَةِ لَا يَفْنَى»

بندگان نیک خدا در ایام تیره روزی مسلمین باتصمیم شهادت عزم کوچ کردن از این جهان نمودند واندکی از دنیای ناپایدار را به بسیاری ازآخرت جاوید فروختند.

سلام و درود به امام عصر (عج)منجی بشریت و سلام بر رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران نایب امام خمینی (ره) اسوه و الگوی همه انسانها بعدازپیامبران و امامان برروی زمین که با هر چه به مستضعفین جهان عشق و شور ایمان به خدا و درس آزادگی میدهد و لرزه و ترس و وحشت دراندام مستکبران جهان می اندازد و سلام برخمینی این ولایت فقیه این قامت ایستاده که مانند جدش امام حسین (ع) در برابر ظلم و ستم مستکبران ایستاده و یک قدم به عقب برنمی گردد و در دل سیاییهای شب ظلمت ما را به سوی روشنایی نورهدایت می کند. درود به شهیدان فی سبیل الله که درعین تنگدستی بزرگترین ثروتشان را در راه ایمان و عقیده نثارکردن وباخون خود درخت اسلام را آبیاری کردن و شهادت را در آغوش کشیدند.

توای امت شهید پرور ایران بایکدیگر پیمان ببندید که ادامه دهنده راه شهیدان باشید و کلام رهبر را آویزه قلبتان قرار دهید که کلامش همانا کلام پیامبراسلام (ص) و راهش همان راهست که جدش حسین (ع) و یارانش رفته اند واین پیمان را نمی شود بست الا با خون خود.

پیامی با ملت شهید پرور هرچند که کوچکترازآنم که برای شما عزیزان پیامی بدهم ولی دردلی کوتاه است، امام را تنها مگذارید که تنها ماندن امام تنهایی اسلام است وبرگشت از کربلای حسین (ع) است و پژمرده کردن لاله هایی است که آبیاری شده ازخون شهیدان می باشد و به سخنان روح بخش او گوش فرادهید و در زندگی همواره نام ویاد او را در ذهنتان نگهدارید و هرگز مساجد را خالی مگذارید که این کار شما پشت کردن به اسلام و قرآن است و در دعاها شرکت کنید که ما جز دعا اسلحه دیگری نداریم وجزخدا به هیچ قدرتی سرتسلیم فرو نیاورید. شما را توصیه می کنم به تقوا که کلیدگنج وصل به حق است.

شما را توصیه می کنم به راستگویی وراست کرداری که موجب سرافرازی رسول خدا(ص) وائمه اطهاروهمچنین خودتان است درروز قیامت شمارا توصیه می کنم به نماز اول وقت که موجب قبولی بسیاری ازاعمال می گردد.شما رادعوت می کنم به قرائت قرآن وبسیارقرائت کردن آن که موجب فراض دل ودوستی باخدای خویش وترس ازگناه وازبین رفتن ترس ازمرگ وبسیاری ازفضائل دیگر.

شما را توصیه می کنم به تفکر(الله) والله که تفکر به خدا چقدر عظیم است مبادا ازاین نعمت الهی غافل باشد که در آن صورت تفاوت انسان باحیوان بسیارکم می شود شما را توصیه می کنم به ترک گناه و توبه و بازگشت به فطرت الهی و به ترک کبائرمانند غیبت، تهمت، اعضا چون گوش، چشم، دست و پا و زبان و غیره که موجب کوری چشم بصیرت میگردد و شما را دعوت می کنم به دوستی مابین یکدیگر و ایجاد الفت و محبت و وحدت بین یکدیگر و در آخر از همه شما عاجزانه می خواهم به این ها عمل کنید و باز ازشما می خواهم که برایم دعا کنید که دعا اسلحه مومن است.

سخنی چند باخانواده خود

پدر و مادر عزیزم: نمی دانم چطور از شما و با چه زبانی تشکرکنم و واقعا شرمنده هستم که نتوانستم آن طورکه باید و شاید دین خود را ادا کنم و من دوست دارم که شما از صابرین باشید و صبر را پیشه خود قرار دهید و مادر عزیزم عاجزانه می خواهم که شیرت را بر من حلال کنی. خواهران عزیزم می دانم که شما زینب وار عمل می کنید و عمل خواهیدکرد و در مصیبت من حقیرناراحت نباشید و جزع و فزع نکنید تا روح من آزادانه پرواز کند.

ای برادران عزیزم: امیدوارم که مرا ببخشید کسی که خودش را به شما نزدیک تر از همه دانسته و دستانتان را می بوسم و شرمنده ام از اینکه تا بحال برای شما نتوانستم آن طور که باید دینم را ادا کنم و در عین خجالت مراحلال کنید و امیدوارم که شما برادران راه حق را ادامه دهید.نمی گویم درشهادتم گریه نکنید چرا گریه کنید برای حسین (ع) و به یاد حسین و خواهش دارم درحدی نباشد که جزع وفزع شود و بحدی نباشد که ازحدود رضای به قضای خدا بگذرد.

والسلام نامه تمام

گذرگاهیست در این دنیای فانی *** نماند مرد عاقل در گذرگاه

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند *** و اندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی *** آن شب قدرکه این تازه براتم دادند

بی خود از شعشعه پرتو ذلتم دادند *** باوه ازجام تجلی صفاتم دادند

امام را با حضور قلب دعا کنید.

منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده