ماجرای سجده‌های طولانی "کاظم"
چهارشنبه, ۰۷ آبان ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۴۱
نوید شاهد - مادر شهید "کاظم حیدری" میگوید: «کاظم هنگامی که به مرخصی می‌آمد در گرمترین روزهای تابستان نیز درا تاق می‌خوابید و شبها روی پشت بام نمی‌رفت، يک شب وقتی که پایین آمدم در حالیکه ساعتها از شب گذشته بود متوجه شدم به سجده رفته و در حال دعا خواندن اشک می‌ریزد و گاهی آنقدر سجده‌هایش طولانی می‌شد که احساس می‌کردم از دنیا رفته است.»
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید کاظم حیدری، یادگار «حسینعلی (فوت 1354)» و «معصومه» یکم فروردین ماه سال 1347 در شهرستان تهران دیده به جهان گشود. او تا دوم راهنمایی درس خواند. خطاط بود و سپس به عنوان بسیجی در
جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر هفتم آبان ماه سال 1362 در پنجوین عراق به شهادت رسید. تا کنون اثری از پیکرش به دست نیامده است.
روایتی از آخرین دیدار مادر
کاظم هنگامی که به مرخصی می‌آمد در گرمترین روزهای تابستان نیز درا تاق می‌خوابید و شبها روی پشت بام نمی‌رفت، يک شب وقتی که پایین آمدم در حالیکه ساعتها از شب گذشته بود متوجه شدم به سجده رفته و در حال دعا خواندن اشک می‌ریزد و گاهی آنقدر سجده‌هایش طولانی می‌شد که احساس می‌کردم از دنیا رفته است.
این اواخر نماز شبش ترک نمی‌شد و دوستان همسنگرش می‌گفتند؛ او حتی يک روز نیز زیارت عاشورای صبحش ترک نمی‌شد و بیشتر در تفکر بود و کمتر حرف می زد و در آخرین دیدار ضمن حلالیت طلبی از همه بر خلاف بارهای قبلى مادرش را در آغوش کشید و نگاه طولانيش گواهی بر دیدار پایانی‌اش داشت.
منبع: برگرفته از اسنادشهید درمخزن اداره کل شهرستانهای استان تهران
نظر شما
