" شهید عبدالله رستمی" مثل دیگر اهالی روستا به دلیل ظلم وستم رژیم ستمشاهی از تحصیل سواد محروم ماند. او فردی متدین وامانت دار بود و بر اثر انفجار مین توسط ضد انقلاب به درجه رفیع شهادت نایل شد.
مظلومانه به شهادت رسید.

به گزارش نوید شاهد کردستان شهید عبدالله رستمی  فرزند عباس و خانم ناز در تاریخ یکم تیرماه 1331 در روستای چشمیدر از توابع شهرستان سروآباد دیده به جهان گشود. روستای چشمیدر دارای مردمانی خونگرم،سخت کوش و صبور است که به واسطه داشتن طبیعت زیبا،بکر و آرامی که دارد مردمان آرام و متینی را در خود پرورش داده است.  

دلایل محروم ماندن از سواد

روستای چشمیدر علیرغم داشتن ویژگی های مذکور متأسفانه در دوران کودکی عبدالله که همزمان بود با دوران ظلم و جور رژیم شاهنشاهی،فاقد امکانات آموزشی و رفاهی بود و مردمان آن از ابتدایی ترین حق و حقوق بهداشتی،آموزشی و رفاهی محروم بودند و به همین دلیل عبدالله از کسب علم و دانش محروم شد.عبدالله از همان دوران کودکی و نوجوانی همچون پدران و نیاکان خود به کار کشاورزی مشغول شد تا هم کمک خرجی باشد برای خانواده اش و هم  با نحوه کار کردن و مدیریت کردن زندگی آشنا شود.

مشخصات اخلاقی

محمد فردی نماز خوان،متدین و امانت دار بود که در انجام فرایض دینی و مذهبی و همچنین انجام مسئولیت های انسانی و اجتماعی کوتاهی نمی کرد. با رسیدن به سن ازدواج با خانم قدریه مرادی ازدواج نمود و صاحب 6 فرزند شد.

نحوه شهادت

با پیروزی انقلاب اسلامی گروهک های ضد انقلاب به بهانه دفاع از حقوق ملت کرد در منطقه حضور یافتند و علیرغم اینکه خود را مدافع حقوق ملت کرد می نامیدند  موجب آزار و اذیت و حتی کشتن بسیاری از کردهای بی گناه شدند که عبدالله رستمی نیز جزء یکی از همین انسان های بی گناه بود .او در مورخه 28 شهریور 1360هنگام تردد از روستای چشمیدر به بوریدر بر اثر انفجار مین کاشته شده توسط همین گروهک های ضد انقلاب به درجه رفیع شهادت نایل آمد و در همان زادگاهش روستای چشمیدر تشییع و به خاک سپرده شد.
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده