زندگینامه شهید "سید احمدرضا باقری دمنه"
شهید باقری دمنه مظلوم و کم رو بود. زمانی که می خواست برود پدرش به او می گفت پسرم نرو جبهه، تو آدم کم روی هستی، خدای نکرده بروی آنجا، هوا گرم است گرمازده می شوی و رویت هم نمی شود بگویی، پسر گفت از آتش جهنم که گرم تر نیست. تحمل می کنم.

به گزارش نوید شاهد تهران بزرگ؛ شهید سيداحمدرضا باقری دمنه، بیست و یکم بهمن 1346 ، در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. پدرش سیدمسعود، بنا بود و مادرش بتول نام داشت. تا چهارم متوســطه در رشته تجربی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. سي ام تیر 1366 ، در کرخه دزفول بر اثر سانحه شهید شد. مزار او در امام زاده پنج تن لویزان شهرستان شمیرانات واقع است. او را علي نیز مي نامیدند.

وی تحصیلات خود را در رشته راه و ساختمان ادامه دادند. او پسری فعال و بسیار با شور حال بود. صله رحم را بسیار مهم می شمرد. به خانواده اهمیت بسیاری می داد . در مسجد فعالیت داشت و در امور خیریه کمک می نمود. از خانواده او نقل است که بچه مظلوم و کم رویی بود. زمانی که می خواست برود پدرش به او می گفت پسرم تو نرو جبهه، تو آدم کم روی هستی، خدای نکرده بروی آنجا، هوا گرم است گرمازده می شوی و رویت هم نمی شود بگویی، پسر گفت از آتش جهنم که گرم تر نیست. تحمل می کنم.

- خوش اخلاق بود و به کار های نیک اهتمام می ورزید، اما اصولا کارهای نیکی را که انجام می داد پنهان می کرد، این از ویژگی های اخلاقی وی بود . بسیار مردم دار بود. در حال تحصیل بود که وارد بسیج شد. حدود چهل و پنج روزی که در جبهه بود مسئولیت جهاد سازندگی را بر عهده داشت.

وی پس از 45 روز که نزد خانواده باز نگشت، در شلمچه توسط اصابت گلوله به سرش در سی ام تیرماه سال 1366 به شهادت رسید و در امام زاده پنج تن به خاک سپرده شد.

منبع: مرکز اسناد بنیاد شهید و امور ایثارگران تهران بزرگ

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده