توصیه خاص شهید کاشانی به جوانان چه بود؟ بخش دوم
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید اسماعیل کاشانی/ دهم فروردین 1344، در روستای کیلان از شهرستان دماوند دیده به جهان گشود. پدرش رمضان، کشاورزی می کرد و مادرش خدیجه نام داشت. تا سوم متوسطه درس خواند. شغلش آزاد بود. به عنوان پاسدا در جبهه حضور یافت. بیست و دوم اسفند 1363، در جزیره مجنون عراق بر منطقه بر جا ماند و چهاردهم تیر 1376، پس از تفحص در امامزاده روستای زیارت تابعه شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد..
قسمت دوم وصیت نامه شهید «اسماعیل کاشانی» که در بیستم اسفند 1363 نوشته است را در ادامه می خوانید؛شما در روی زمین ماندنی نیستید همه شما از این دنیا می روید همچنانکه می بینید هر روزی یک نفر از فامیلان و آشنایان شما می میرند او را در قبر می گذارید و همه می روند و می ماند اعمال او پس سعی کنید با توشه ای پر از این دنیا بروید تا در پیش رسول الله و چهارده معصوم و شهدا خجالت نکشید.
و ای کسانیکه بچه های رزمنده را سرزنش میکنید بیدار شوید و به فکر خود باشید که در فردای قیامت خودتان را در انظار اولین و آخرین سرزنش نکنید . و ای پدر و مادرها از رفتن بچه های خود به جبهه جلوگیری نکنید و آنها را از این فیض عظیمی محروم نسازید که آنها در آن دنیا جلو شما را می گیرند و آنجاست که افسوس می خورید.
و بدانید که خدا از طریق فرزند و کودک و سختیها انسان را آزمایش میکند و با رفتن فرزندتان به جبهه مرگ آنها تغییری نمیکند و مرگ دست خداست و خدا هر کس را دوست داشته باشد بسوی خود می برد. دیده شده است که کسانی سالها و ماهها در جنگ بودند و خط مقدم هم رفتند ولی شهید نشدند و بعد ها بوسیله تصادف و غیره مرده اند.
و پیامم به شما ای کسانیکه فکر کردید انقلاب همان سال اول بود و تمام شد . نه کسی که گفت مرگ بر شاه و مرگ بر آمریکا تا آخرش می ایستد و مبارزه میکند . هر چند که جانش را در این راه بدهد مگر این دوستان رفیقان و فامیلان و همسایگان شما نبودند و هم عقیده شما نبودند.
که فرزندانشان شهید شدند مگر شما با مردم شهرهای سوسنگرد و بستان و خرمشهر و هویزه و آبادان و شهرهای غرب فرق میکنید یا آنها از مملکت شما نیستند و مگر ما با آنها فرق داریم مگر اینها مسلمان نبودند چه ظلمها که به آنها شده چرا فقط به فکر خود هستید و شما ای جوانان چگونه روی آن پدر و مادری که چندین فرزند رشید خود را در این جنگ از دست داده اند نگاه میکنید .
آیا شما رشیدتر هستید و مگر مبارزه امام حسین ع را ادامه نمی دهیم چرا ؟ اما این شیطان و نفس اماره و حب دنیا و حب فرزند و زن و بچه و اینجاست که ما گرفته است ، باید همچون حسین (ع) با توکل بخدا در این راه قدم نهاد و من کوچکتر از آن هستم که به شما امت شهید پرور پیام به دهم ولی از آنجا که تذکر برای مومن سودمند است.
چند کلمه ای گفتم ای امت شهید پرور و شجاع همچنان با همان روحیه و شور و شوق اول انقلاب به کمکهای خود چه مالی و چه جانی ادامه دهیم و با گوش کردن و عمل کردن به حرفهای امام عزیز کاری کنید که تمام مظلومان و مستضعفان را نجات دهید و سعی کنید برای رسول خدا امتی خوب باشید تا رسول الله و امام زمان از شما راضی و خشنود باشند.
به نماز جمعه ها و نمازهای یومیه خود بسیار اهمیت بدهید که راه ما راه انبیاء و امامان است و راه آنها بر پایه نماز و وصیت می کنم اگر این سعادت نصیب این بنده حقیر شد جنازه ام بدست شما رسید در همان زیارت دفن کنید تا برای پدر و مادر و برادران و خواهران و دوستان و رفیقان که سر قبر میخواهند بیایند سخت نباشد .
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی حتی کنار مهدی خمینی را نگهدار از عمر ما بکاه بر عمر او بیفزای
وسلام علیکم و رحمه الله و برکاته / انا لله و انا
الیه راجعون/ اسماعیل کاشانی
منبع: مرکز اسناد اداره کل
بنیاد شهید شهرستان های استان تهران
