وصیت دوم شهید ابراهیم خوش سیر منتشر شد به همراه دستخط شهید
با هم مهربان باشید، اگر کسی از جمعتان منحرف شد و یا ناراحت شد و از بین شما رفت او را به حال خود وا مگذارید. که ازشما دور شود او را حتما به جمع خود فراخوانید و بالاخره هر طوری که می توانید نگذارید که از نظرتان کاسته شود بلکه کاری کنید که برجمعتان روز بروز افزون شود.
با هدف به کاروان حسین(ع) پیسوتم

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید ابراهیم خوش سیر/ پانزدهم اسفند 1343، در محله صفاییه از توابع شهرستان ری به دنیا آمد. پدرش سلیمان، فرشونده دوره گرد بود و مادرش افروز نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. مدتی در بسیج فعالیت می کرد. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. یکم بهمن 1365، با سمت تک تیرانداز در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به دست و کمر، شهید شد. پیکر وی را در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند. برادرش اسماعیل نیز به شهادت رسیده است.

بسم الله الرحمن الرحیم

إِنَّ اللَّهَ اشْتَري‏ مِنَ الْمُؤْمِنينَ أَنْفُسَهُمْ وَ أَمْوالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقاتِلُونَ في‏ سَبيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْراةِ وَ الْإِنْجيلِ وَ الْقُرْآنِ وَ مَنْ أَوْفي‏ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِکُمُ الَّذي بايَعْتُمْ بِهِ وَ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظيمُ

خداوند از سوی جانها و اموال آنان را خریداری کرده و در مقابل آن بهشت عطا می فرماید آنهائیکه در راه خدا می کشند وکشته می شوند محققا وعده خداحق است درتورات وانجیل وقرآن آمده است چه کسی خدانیست؟ به پیمان خود وفادارتر است بشارت بادبرشما نسبت به معامله ای که با خدا کرده ایدواین است همان پیروزی بزرگ / توبه 110

وصیت نامه بنده عاصی و حقیرخدا ابراهیم خوش سیر؛

باتوجه به آیه فوق و دو نامه دیگر من اعلام می کنم که خودم شخصاً این راه را برگزیدم و کورکورانه دنبال این کاروان حرکت نکردم و هرگز هم از این راه برنخواهم گشت.

مادرم و برادرانم و خواهرم و کلیه فامیل، از یکایک شما معذرت می خواهم که نتوانستم برای شما برادر و فرزند و فامیل خوبی باشم امیدوارم که مرا ببخشید و حلالم کنید و اگر بدی از من دیدید که حتما دیده اید حلالم کنید و از سرتقصیراتم در گذرید و با هم رابطه حسنه برقرار کنید و دعا را اصلا فراموش نکنید.

دوستان وآشنایان وبرادران؛

نمی دانم با شما چه سخن گویم و چه بگویم چرا که شما همه تان از من برتر و مومن تر بودید و من نمی توانم برای شما چیزی بنویسم. فقط از شما می خواهم با هم مهربان باشید.

هر چند که اغلب شهداء این وصیت را می کنند و ما فقط برای هم می خوانیم و بدان عمل نمی کنیم و با یکدیگر رابطه برقرار کنید اگر کسی از جمعتان منحرف شد و یا ناراحت شد و از بین شما رفت او را به حال خود وا مگذارید.

که ازشما دور شود او را حتما به جمع خود فراخوانید و بالاخره هر طوری که می توانید نگذارید که از نظرتان کاسته شود بلکه کاری کنید که برجمعتان روز بروز افزون شود.

با هدف به کاروان حسین(ع) پیسوتم

منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده