تا آخرین لحظه بر پیمان خود استوار می مانم
در چهاردهم تیر 1357 وصیتی از شهید «ابوالفتح گل عباسی» به یادگار مانده است که در ادامه می خوانید؛
بسم الله الرحمن الرحیم
اینجانب ابوالفتح گل عباسی فرزند غلامرضا؛ شهادت میدهم به توحید کلمه و کلمه توحید به وحدانیت الله او که همه چیز ساخته اوست و خودش ساخته کسی نیست همان که بازگشت بسوی اوست به نبوت پیامبران از آدم تا خاتم و به یوم الحساب . با درود فراوان بر حضرت محمد و ائمه معصومین و با درود بر خمینی کبیر و با درود و سلام به ارواح طیبه شهدای انقلاب اسلامی ایران .
بار خدایا تو را شکر می گویم که توفیق جهاد در راه خودت را به این بنده حقیر و گنهکار عطا کردی و سپاس می گویم تو را که بعد از چندین ماه جهاد مرا بسوی خود خواندی و شربت شهادت را به این بنده رو سیاه خود نشاندی.
خدایا تو را شکر می گویم که مرا با این همه گناه و عصیان در پیش پدر و مادرم رو سفید کردی پروردگارا هر چند من در راه تو کشته شدم ولی بار گناهانم بسیار سنگین است و عاجزانه از تو تقاضا دارم که بر من حقیر رحم کنی و شب اول قبر را بر من آسان گردانی .
پدر و مادر عزیزم از اینکه مرا با زحمت بسیار بزرگ
کرده و به قربانگاه حق فرستادید بر خود ببالید که در پیشگاه خداوند مقامی بس
بسیار بزرگ دارید. در پایان به امام خمینی می گویم. ای که وجودم از تو زنده شد تا آخرین لحظه بر پیمان
خود استوار ماندم.
