مروری بر «دفتر زندگی»، «شهید علی حسین جعفری»
نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛
از تولد تا شهادت
شهید علی حسین جعفری در سال 1347 ه.ش در شهرستان اسلام شهر از توابع تهران در خانواده ای مذهبی و از لحاظ اقتصادی در سطح متوسطه جامعه ، دیده به جهان گشود . تحصیلات ابتدای و دوره ی راهنمایی خود را در مدارس شهرستان اسلام شهر به پایان برد .
در طول تحصیل از جمله شاگردان منضبط و با اخلاق مدرسه شان محسوب می شدند و در راه تحصیل علم از هیچ کوششی فروگذار نبودند . در اواخر تحصیل در مقطع ابتدایی بود که مسائل بروز انقلاب در کشور پدید آمد و ولی با برادر بزرگترشان با وجود سن و سال کم یکی از اعضای فعال و کار آمد فعالیتهای انقلابی را از جمله راهپیمایی ها ، شعار نویسی روی دیوارها ، کمک به نیروهای انقلابی به ... مختلف و ... محسوب می شدند.
و حتی به گفته ی پدر گرامی شان در آن زمان اسلحه هایی را بهمراه برادرشان و هم چنین دوستانشان از شهربانی محل به نحوی تهیه کرده و شب و روزها مشغول اجرای گشت و بازرسی بودند .
بعد از انقلاب به فرمان تشکیل ارتش 20 میلیونی به فرمان امام خمینی (ره) از همان ابتدا جزء پیشگامان این نیروهای الهی در سطح منطقه بودند و فعالیتهای خودشان را در زمینه فرهنگی و سیاسی در این نهاد مقدس پر رنگ نمودند .
با شروع جنگ تحمیلی ایش بسیار خود را برای رفتن به جنگ مشتاق و متمایل نشان می دادند و با وجود مخالفتهایی از سوی پدر و مادرشان و حتی یگان اعزامی سپاه بدلیل سن و سال کم ، با او می شد ولی بهر حال با استفاده از شناسنامه برادر بزرگترشان د عملیات بدر شرکت نمودند.
و بدین وسیله با جبهه و جنگ به طوری عجین و مآنوس شدند تا لحظه ی شهادت یعنی عملیات کربلای 5 در شلمچه در اکثر عملیاتهای منطقه جنوب شرکت داشتند . لازم بذکر است تمام این فعالیتهایی که ذکر شد در کنار تحصیل دانش و سنگر مدرسه بود و با وجود این فعالیتها و تلاشها هرگز تحصیل دانش را کنار نگذاشت و بعد از اتمام دوره ی راهنمایی در هنرستان در تهران (هنرستان شهید رجایی) در رشته برق ثبت نام نموده و حتی به جبهه های نبرد نیز کتابهای خودشان را می بردند و در آنجا نیز مشغول بتحصیل بودند .
تا اینکه در صبح روز دوم بهمن ماه سال 1365 در بخش سه راهی شهادت در منطقه عملیاتی شلمچه (کربلای 5) به دیدار پروردگار خویش شتافتند .
لازم بذکر است که عملیات کربلای 5 ، با ذکر یا زهرا (س) بود که اتفاقا ایشان نسبت به ائمه (ع) بخصوص خانم فاطمه زهرا (س) ارادت خاصی داشتند و بیشتر ذکر یا علی (ع) و یا زهرا (س) بر لب داشتند .
خاطره ای کوچک از همرزمانشان در شب آخر (یعنی روز اول بهمن) وقتی هم رزمان و هم قطارانش با او به مزاح می پردازند و به قول خودشان او را جز شهدا می نامند ایشان نیز این امر را تصدیق نموده بدینصورت که فردا انشاء ا... امام حسین (ع) را زیارت خواهم کردد و در صحن آقا ابی عبدا... الحسین (ع) خواهم بود - و این بود چهره ی نورانی و ارتباط معنوی شهدای عزیزمان با آن منبع لاینتاهی . به امید شفاعت امام (ره) و شهدایمان.
پیام شهید : دعا کنید خداوند ما را به فضلش نگاه کند نه به عدلش .
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران
