شهیدبقيه اله حاجيلو
باز دلم بهانه ی جبهه می گیرد .آه چقدر اینجا دلتنگم اینجا دلتنگم اینجا در شهر هیچ چیز مثل جبهه نیست حتی آسمان وزمین نیز اینجا به گونه دیگری است خداوندا ،چقدر اینجا غریبم

شهيد بقيه اله حاجيلو فرزند خير اله درتاریخ8/8/ 1339 در زنجان ديده به جهان گشود .

شهید بزرگوار بمدت دوسال درجبهه حضور داشت ودر تاریخ 19/8/1365 براثر بمب شیمیایی در جزیره مجنون درعملیات خیبر به درجه رفيع شهادت نائل شد ..


فرازهایی از وصیت نامه شهید به اینگونه است:

رنگین کمان   بسمه تعالی  شهادت

باز دلم بهانه ی جبهه می گیرد .آه چقدر اینجا دلتنگم اینجا دلتنگم اینجا در شهر هیچ چیز مثل جبهه نیست حتی آسمان وزمین نیز اینجا به گونه دیگری است خداوندا ،چقدر اینجا غریبم گویا هیچکس را نمی شناسم درست مثل آن مسافری که از وطنش بدورمانده است ودر غربت مرغ جانش تاپ ماندن راندارد وآرزویش این است که بار دیگر بال وپر بگشاید وراه وطن را درپیش بگیرد اینجا شهر است کالبد بیجانی که از روح واحساس تهی است اما درجبهه شور وحال دیگری است. درجبهه زمین وآسمان سرخ است حتی گاهی احساس می کنم که آدمهای جبهه نیز سرخ سرخ سرخ .در جبهه از سحاب عشق باران ایثار می بارد وهمیشه بعد از هر بارندگی، رنگین کمان از شهادت درآسمان نقش می بندد .درجبهه رزمندگان، این برزگران خون بذر حماسه می افشانند وکشتزار اسلام را با نهری که از کوثر عشق جاری ساخته اند آبیاری می کنند.در جبهه حنای من وما رنگی ندارد. همه راهیان جبهه زائران کوی یارند وهمه رو بسوی قبله گاه عاشقی نماز می گذارند وجز او که حضرت حق است هیچ جلوه ی دیگری نمی بینند.در جبهه همه چیز بوی صفا وصمیمیت می دهد.

                          روحش شاد ویادش پررهروباد

منبع: برگرفته از وصیت نامه شهید،موجود در مخزن اداره کل شهرستانهای استان تهران

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده